In Nederland is de term ‘kempo’ in 1954 ingeburgerd geraakt. Globaal zijn er twee lijnen aan te geven met betrekking tot de wijze waarop ‘kempo’ in Nederland terecht is gekomen. Enerzijds is er de lijn China - Indonesië - Nederland, waarbij voornamelijk militairen uit het Koninklijk Nederlands Indisch Leger een rol hebben gespeeld en anderzijds is er de lijn China - Korea - Japan - Taiwan - Nederland waarbij een belangrijke rol is gespeeld door Nederlandse militairen die in de Korea Oorlog hebben gevochten.

De Indonesische cultuur en inheemse vechtkunsten (pentjak silat) drukten een sterk stempel op het ‘kempo’ van de eerste lijn; het ‘kempo’ dat via de Korealijn in Nederland terecht kwam was sterk gekenmerkt door Japanse en Taiwanese invloeden. Alhoewel er altijd sprake is geweest van een gemeenschappelijke oorsprong, n.l. China, is er in Nederland in de periode 1955 tot 1979 altijd sprake geweest van de twee bovengenoemde kempostromingen.

Zijdelings zijn er in Nederland zelf nog weer mengvormen ontstaan door invloeden vanuit o.a. Taekwondo, doch deze waren door een gebrek aan aanhangers van weinig importantie voor de ontwikkeling tot op heden. Een kort organisatie overzicht van ‘kempo’ in Nederland geeft het volgende beeld:

• 1963 Chinese Kempo Associatie o.l.v. Gerard Meijers

Kempo - sectie Judo - Kwai NL. ,o.l.v. Carel Faulhaber

• 1975 hergroepering en bundeling van het ‘kempo’ in de Shaolin Kempo Organisatie (S.K.O.). Ruim 40 kempo scholen waren hierbij aangesloten.

De S.K.O. is de grootste kempo-organisatie geweest in de geschiedenis van het kempo in Nederland. In een relatief korte periode kwam het ‘kempo’ enorm tot bloei en doofde het een paar jaar later weer uit als een kaars. (SKO 1975-1978).

• 1979 Belangengroep Shaolin Kempo Nederland, o.l.v. Gerard Meijers, Cor Brugman en Harry de Spa. Hier werden de voorbereidingen getroffen om de overstap naar de Karate-do Bond Nederland (K.B.N.) mogelijk te maken.

• 1981 Met 22 scholen / verenigingen trad de BSKN-groep toe tot de K.B.N.

Het in Nederland beoefende kempo werd in de jaren zestig veelal samengevat onder de noemer Shaolin Kempo. Aanvankelijk had het kempo erg veel aanhang. Filmsterren als Bruce Lee en David Carradine droegen er o.a. toe bij dat de Chinese vechtkunsten razend populair werden bij een groot publiek.

Ondertussen kregen de Japanse karatestijlen zoals Shotokan, Kyokushinkai en Wado Ryu, met op de achtergrond Aziatische grootmeesters, in Nederland ook een voet aan de grond. Het aantal karate - beoefenaren groeide gestaag en het duurde dan ook niet lang voordat het karate een geduchte concurrentiepositie innam. Bij het Shaolin Kempo was er een duidelijk tekort aan structuur en leiderschap. Hierdoor ontstonden er verschillen m.b.t. uitvoering van kata en kumite. Kempo scholen in Den Haag gingen bijvoorbeeld een andere weg dan kempo scholen in Arnhem. Door de verbrokkeling van het ‘kempo’ verloor het de concurrentieslag met de in Nederland gevestigde karatestijlen die leunden op internationale organisaties die wereldwijd actiefwaren met het promoten en uitdragen van hun stijl- (ryu) beginselen.

Een gedeelte van de toenmalige kempo beoefenaren was in 1980 van mening dat een nationale bundeling van het ‘kempo’ de enige redding zou zijn en vreesden dat anders de stijl geheel zou versplinteren en uiteenvallen. In het jaar 1980 vonden 22 kempo scholen een zogenaamde voorlopige aansluiting bij de K.B.N. In nauw overleg met het KBN bestuur en de KBN-gradencommissie werd het ‘kempo’ en een daarbijbehorend programma (kihon-kata-kumite) ingepast als zijnde ‘KEMPO KARATE’.

In oktober 1981 ging in de Heygraef te Woudenberg de eerste lerarenopleiding voor rijksgediplomeerde leraren karate-do van start. Onder de cursisten bevonden zich drie kempo schoolleiders die de spits afbeten.

De Belangengroep Shaolin Kempo Nederland (B.S.K.N.) was ondertussen bezig om in eigen huis ook orde op zaken te stellen. Er werd een aanzet gemaakt met de opzet van landelijke kadertrainingen om te komen tot uniformiteit met betrekking tot structuur en standaardisatie van het ‘kempo’. Op 24 oktober 1982 vond in sportschool Sei-do aan de Gruttersdijk 31 te Utrecht de eerste BSKN-kadertraining plaats. Daarna vonden er nog tien BSKN-kadertrainingen plaats in het Nationaal Sport Centrum Papendal. De 11-de BSKN-training op 15 januari 1984 met als docent H. de Spa, die de onderwerpen kempokumite en renraku-waza behandelde was de laatste training in de Papendal reeks.

De op handen zijnde omschakeling naar het Okinawa Goju Ryu van Harry de Spa was reeds in een gevorderd stadium. In april 1985 gaf Harry de Spa middels een schrijven te kennen zijn werkzaamheden in de kempogroepering te beëindigen. Er volgen nu nog BSKN-trainingen te Utrecht, Zoetermeer, Nijmegen, Reeuwijk en Geldermalsen. Op de laatste (16-de) kadertraining te Geldermalsen (20 oktober 1985) werden de onderdelen ‘rekken en strekken’ en het kata Hakka Kuen behandeld.

Het ‘bestuur’ van de BSKN bestond in deze periode uit H. de Spa (tot februari 1985), K. Padberg en Th. J. Theloesen die als secretaris en penningmeester functioneerde.

In december 1983 werden de eerste drie kempostylisten rijksgediplomeerd leraar karate-do (H. de Spa, E. van der Meulen en Th .J. Theloesen).

Later volgden nog vijf kemposchoolleiders diezelfde weg (J. Bezemer, H. Segers, T. Tahitu, K. Padberg en R. van Toorn). Kempostylisten namen in KBN-verband deel aan de scheidsrechtersopleidingen voor kata en kumite en gingen ook functioneren in nationale commissies zoals de Nationale Kata Commissie (K. Padberg, J. Bezemer en T. Tahitu), de Nationale Graden Commissie (K. Padberg, J. Bezemer), de Nationale Jeugd Commissie (F. Ruiz), de Medische Commissie (E. Hu), de Nationale Scheidsrechters Commissie (Th. J. Theloesen), en de Commissie van Beroep (J. Goudberg).

De Belangengroep Shaolin Kempo Nederland viel in 1987 door onderlinge tegenstellingen uiteen. Een aantal jaren later, 1992, zag een nieuwe kempo organisatie het levenslicht. Aangemoedigd door de Federatie Oosterse Gevechtssporten (F.O.G.) werd op 19 december ter vergadering te Nijmegen de Kempo Associatie Nederland opgericht. Initiatiefnemers waren de kempoka’s Cor Brugman, Hans Hesselmann, Tjebbe Laeyendecker en Theo Theloesen.

De Kempo Associatie Nederland betrof een federatief samenwerkingsverband, een zgn. paraplu-organisatie met autonome secties zoals het American Kenpo, het Hsinshih Kempo het Shaolin Kempo en het Chinees Kempo.

Hans Hesselmann nam de ondankbare taak van het voorzitterschap op zich en trok de kar tot 1998. Hans Hesselmann is sinds januari 1999 met o.a. het American Kenpo (Kenpo Karate) rechtstreeks aangesloten bij de F.O.G.

knielende: Bennie Jansen, Evert van der Meulen, Geert van Geelen, Theo Theloesen

zittende: Jan Dijkstra, Pieter Manuhutu, Lucas Tetelepta, Henri Obertreis, Frans Middelkoop, Jan Bezemer, Marcel Monissen, Sharif Bouyaziden, Theo Gerritsen, Wim de Haan

zittende: Harry de Spa, Frans Middelkoop, Marcel Monissen, Pieter Manuhutu, Roy Doets, Piet Broumels, Sharif Bouyaziden, Jan Bezemer, Wim de Haan, Henk Gerrits